De "lastige" gezelligheidsclubs

 

Modeltekenen | De "lastige" gezelligheidsclubs

Wat is er mis met gezelligheid?

Niets. En echt elk model voldoet daarvoor. Ook de buurvrouw.

		Er zijn vele modeltekenclubs die al jarenlang dezelfde leden hebben;
		Voor nieuwkomers zijn deze clubs lastig om er tussen te komen;
		Als kunstmodel moet je daar steeds met iets nieuws kunnen komen en dat is ook niet altijd even eenvoudig.

Er zijn modeltekenclubs waar het leren tekenen voorop staat

Uiteraard zijn er de tekenclubs waar het goed leren modeltekenen en -schilderen voorop staat. Ik heb er heel wat gezien in mijn carrière als kunstmodel. Het zijn vaak zeer gedreven en serieuze clubs. Het leerproces en het maken van werk van hoge kwaliteit staat er duidelijk voorop.  Men giet even snel wat koffie naar binnen en gaat snel weer verder. De tijd is kort en moet goed benut worden. Prima. Helemaal niets mis mee.

 

 

Ook gezelligheid is soms heel belangrijk

Maar bij sommige clubs stond het gezelligheidsaspect ook wel heel hoog aangeschreven. Dat waren de clubs die al lang, vele jaren vaak, bestaan. En al die vele jaren dat ze bestonden hadden ze steeds dezelfde deelnemers gehad. Iedereen kende inmiddels iedereen. Een ieders achtergronden en privéleven zijn bij iedereen bekend.  De lange gesprekken vooraf, achteraf en in de vaak lange pauzes zorgen ervoor dat je als model je geld vaak relatief gemakkelijk verdient. De gesprekken gaan vooral over privézaken en men bespreekt mensen die jij niet kent. Dus je kunt volstaan met wat luisteren. Je hoeft niet echt enorm veel te poseren. Het is allemaal heel rustig, kalm en relaxed. Prima. Ook helemaal niets mis mee.

Nieuwe deelnemers hebben het dan lastig

Nieuwe deelnemers aan de club maakten bij deze groepen weinig kans. Niet alleen waren deze groepen permanent vol, maar als er al eens een plaats vrij kwam dan was het voor een nieuwkomer heel lastig om een beetje aansluiting bij de rest te vinden. 

Die nieuwkomers werden best goedwillend en heel positief ontvangen. Dat is het punt niet. Maar je merkt dan toch al snel dat je er niet echt bij hoort, hoe goed men ook probeert om je op te vangen. En dan vertrekken de nieuwkomers al weer snel. Ze missen gewoon de kennis over de privé omstandigheden van de andere deelnemers. Ze weten ook niet over welke personen de gesprekken gaan. Het voelt al snel wat minder prettig zonder dat nu echt een naam te kunnen geven. Het zorgt er wel voor dat je als nieuwkomer al weer snel de neiging hebt om nog een bij een andere tekenclub te gaan kijken.

Vaak weinig ruimte voor variatie als model

Ook als model waren deze clubs niet altijd even gemakkelijk om mee om te gaan. Zeker als het clubs waren die niet erg open stonden voor enige vernieuwing in het poseren. Als men daar wel open voor staat heb je als model altijd wel de mogelijkheid om wat variatie in te brengen. Dat kan met kleding, sjaals, doeken, hoeden, accessoires en dergelijke. 

Maar die mogelijkheid ontbrak bij deze traditioneel ingestelde clubs helaas meestal. Dat betekende dat je als kunstmodel alleen je eigen collectie standen maar kon gebruiken, om enige variatie in de sessies te brengen. En dat kan best wel eens lastig zijn.

 

Creativiteit met standen is dan wel heel belangrijk. En je moet als kunstmodel uiteraard over een hele grote collectie standen beschikken. Kortom, deze gezelligheidsclubs zijn voor een model dat zijn of haar werk goed wil doen, soms helemaal zo gezellig niet. Ze vragen veel voorbereiding en creatief denkwerk. 

"Hé, die stand deed je 2 jaar en 4 maanden geleden ook al een keer"

Let op het geheugen van sommige deelnemers

Zeker als je bij veel clubs komt weet je op een gegeven moment niet meer welke standen je nu al gedaan hebt en welke niet. Dat is op zich ook wel logisch. Je kunt er moeilijk een soort administratie van bij gaan houden, nietwaar?   

Maar onderschat het geheugen van sommige deelnemers niet! Sommige deelnemers weten zich soms nog te herinneren dat "de stand die je nu aanneemt wel heel erg lijkt op een stand die je twee jaar en vier maanden geleden ook al eens een keertje vlak voor de pauze gedaan hebt." Verbazend geheugen. Dat wel

Gezelligheidsclubs hebben soms een gebruiksaanwijzing

Ondanks de duidelijke afkeer van vernieuwing die je bij deze gezelligheidsclubs vaak proefde gold dat dus in mindere mate voor de modellen. Van de modellen werd wel degelijk een vorm van vernieuwing verwacht, maar dan wel graag met de standen en niet met allerlei rare toevoegingen en nieuwe benaderingen. 

En dat maakte deze gezelligheidsclubs niet alleen lastig voor nieuwe leden, maar ook voor de modellen die er poseren moesten. Gezelligheidsclubs zijn vaak clubs met een gebruiksaanwijzing zo dik als het telefoonboek. 

Maar goed, het is natuurlijk helemaal aan de mensen zelf, hoe ze hun eigen clubavonden opzetten en inrichten. En als deze aanpak voor hen de prettigste manier is om de avond in te vullen dan moeten ze dat natuurlijk vooral doen. En ze moeten zich al helemaal niets van commentaren aantrekken. Doe vooral waar je plezier in hebt. Dat is het belangrijkste in het leven, nietwaar?

Maar kijk er als club ook niet vreemd van op als modellen er zonder een duidelijke reden te kunnen geven, mee stoppen.  

Meer informatie om verder te lezen:

Wil je meer lezen over het vak van kunstmodel


Wil je ook kunstmodel worden? Volg een workshop


Wil je ook dynamisch modeltekenen beheersen na een workshop?


Wil je meer weten over het vak van model?


Wil je meer weten over de specialisatie tot kunstmodel?

---

 LEES JIJ JETJE'S DAG OOK AL?

---